niedziela, 15 grudnia 2013

Wyjaśnienie, co to jest rozprawka


Rozprawka jest formą wypracowania, formą wypowiedzi pisemnej. Najczęściej można się z nią zetknąć w szkołach gimnazjalnych i w szkołach średnich. 

Istotą rozprawki jest rozpatrzenie jakiegoś problem, co do którego prezentujemy naszą, wyrazistą opinię. Poprzez wypowiedź pisemną staramy się przekonać czytelnika do naszych racji, używając spójnych argumentów. Same argumenty muszą być rzeczowe. W rozprawce nie możemy wygłosić zdania i nie poprzeć go merytorycznymi argumentami lub argumentami, które z wygłoszonym zdaniem (tezą lub hipoteza) stoją w sprzeczności.

W poprzednim akapicie napisałem, że wygłoszone zdanie to teza lub hipoteza. Tezę lub hipoteze stawia się na początku rozprawki. Teza jest to stwierdzenie, co do którego już mamy słuszność. Hipoteza, to stwierdzenie, które wraz z biegiem wypracowanie ma się zamienić w pewnik. Hipoteza zamienia się więc w tezę.

Polecania napisania rozprawek zawierają zazwyczaj takie frazy jak: "dowiedź że", "uzasadnij"

W innym poście możecie znaleźć gotowy schemat pisania rozprawek.

piątek, 29 listopada 2013

Schemat jak napisać rozprawkę


Rozprawka jest formą, jeśli nie prostą, to przyswajalną. Ja proponuję schemat, który pozwoli żyć z tym gatunkiem w obopólnej zgodzie.

AKAPIT PIERWSZY: Najpierw formułujemy tezę, nawiązując tym samym do tematu. Po prostu określamy swoje stanowisko wobec przedstawionego w temacie pytania, problemu.

AKAPIT DRUGI: Następnie musimy podać argumenty, które naszej tezie odpowiadają. Nie podajemy żadnych argumentów, które nie idą ramię w ramię z tezą. Co za tym idzie, jeśli teza brzmi na przykład: "warto czytać książki", to nie podajemy argumentu typu: "książki dłużą się w nieskończoność, ale pozwalają zdobyć wiedzę". Zwyczajowo podajemy koło 4 argumentów, ale nie jest to wiążąca liczba. Lepszy jeden dobry od kilku naciąganych.

AKAPIT TRZECI: Zakończenie. Tak zwane wzmocnienie tezy. Można tutaj oprócz prostolinijnego "Jak widać, moje argumenty udowadniają, że... ", dodatkowo posłużyć się jakimś cytatem ze znanej osoby, będącej w danym temacie autorytetem, o ile oczywiście jej zdanie pokrywa się z naszą tezą.